Mexicocity

Alvorens we Mexico in mogen, worden we streng ondervraagd, en vervolgens mag je op een button drukken voor Yes or No ;-) en natuurlijk vielen we in de prijzen, No betekent dat al je bagage met lampjes worden doorgesnuffeld. Koffers moeten open en er wordt links en rechts gegrabbeld, maar gelukkig in orde bevonden en mogen doorlopen.
In de aankomsthal staat een vriendelijke Mexicaanse met een bord in de handen ons op te wachten. Het duurde dan ook niet lang of onderweg naar hotel, midden in het centrum vd stad. Gelukkig een fraai hotel, fijne bedden en vriendelijk personeel. Dat t snacht lawaaiig is nemen we voor lief. Wat wil je midden in de stad, waar het warm is, met heel veel mensen, die het zo te zien niet erg breed hebben.

Langs de trottoirs staan allemaal Mexicanen hun waren of voedsel aan te bieden. Ongelofelijk dat dit nog bestaat als je ons voedseldienst van Waren in je achterhoofd neemt. De geuren zijn er heerlijk, en de volgende dag trek ik voor de lunch de stoute schoenen toch maar aan. Aangezien er nagenoeg niemand engels spreekt hier, doen mijn handen en voeten ook mee. Ik zie bij een parasolletje een heerlijk stokbroodje met allerlei prut erop. Geen idee hoe het heet, dus ik wacht af wie dat broodje gaat krijgen. Zo gauw deze wordt uitgedeeld schiet ik op de man af. Ik vraag en wijs of hij mij dit kan aanwijzen op een soort bod. Hij haalt zijn schouders op en schudt nee. Dan wijs ik op zijn broodje en op mijn buik, en dat ik dat broodje graag wil, wijs op hem en op de kraamhouder en maak met mijn handen een praatgebaar. Hij snapt me, roept iets, en de kraamhouder komt in actie. Er wordt weer van alles op de bakplaat gegooid, inclusief het stokbrood. En de weldadige geuren komen mij tegemoet. Ik maak nog een snij gebaar met mijn handen, en even later krijg ik 2 helften keurig in plastic aangereikt. We hebben heerlijk zitten smullen ;-) De stad is geweldig, de 1e dag bezoeken we een prachtige kathedraal, waar we nog een stukje kerkdienst van meekrijgen. Niet te verstaan, wel te begrijpen. Ook hier wensen ze elkaar vrede, en breken en delen het brood. Naderhand worden we welkom geheten door een voorname man blijkt later. Hij vertelt, dat deze dienst er was omdat de onafhankelijkheid van Mexico werd gevierd. Verder bezoeken we een afgraving van waar ooit een pyramide heeft gestaan. Aansluitend gaan we het museum in, om datgene wat gevonden werd tijdens de afgraving hier uitgestald te bekijken is. Wat een goed begin van onze mexicotour, we zijn helemaal in de mood. Als Maya minder en kenner kwam ik hier vooral goed aan mijn trekken. Savonds nemen wij een paar heerlijke halve kippen en een fles wijn mee naar het hotel, om die daar lekker op te smikkelen.

Volgende dag besluiten we een stadstour te maken. Een allervriendelijkst jongen man, die redelijk goed engels sprak legt ons uit hoe en wat. Dat hij goed engels sprak, kwam omdat hij geboren was in het noorden van Mexico tegen de Amerikaanse grens aan. Wij veroveren een mooi plekje vooraan boven in de bus. Via de oortelefoon krijgen we in engels goed mee wat er zoal te zien valt. Het valt ons op, dat er veel politie op straat is, veel soort van ME, gewapend, met kogelvrije vesten en helmen, en ook veel in een soort van truck waarin ook weer zwaar bewapende politie. Doet best wel beetje dreigend aan. Maar herinner me dat dit ook in New York wel het geval was.We stappen hier en daar uit, zo ook voor de thee, en vervolgens trekt de lukt dicht en krijgen we toch een onweersbui, niet te zuinig. Zulke immense knallen heb ik lang niet gehoord. Oren doen er nog zeer van, en vond het doodeng. Aangezien het blijft regen, besluiten we de jonge ober te vragen voor ons een taxi te bestellen. Weer met handen en voeten. Want naar het hotel is toch nog een half uur lopen, en we hebben ook geen zin om in de regen op de toerusting te wachten. We spreken ook min of meer af wat de rit mag gaan kosten. Hij gaat bellen, regelt iets. Ongeveer 5 minuten later komt er een keurige auto voor rijden, geen taxi erop, maar de ober loopt met ons mee en zegt dat dit de taxi is. We besluiten toch maar in te stappen. Laten zien waar we moeten zijn en vertrekken. De jongeman zet ons keurig af bij het hotel, noemt een bedrag, waar je in Nederland nog niet de straat voor uit kunt rijden. Ook in dit land moeten mensen het hebben van de fooien. Aangezien het blijft regelen, besluiten we de avond maar in het hotel door te brengen, en in het restaurant wat te gaan eten. Na het eten schuiven er nog 2 canadezen bij ons aan, om onder het genot van een borrel wetenswaardigheden uit te wisselen. Heel gezellige avond. We liggen eigenlijk te laat in bed, want de volgende ochtend worden we om 8.00 opgehaald om ons naar de auto te brengen. Dan begint onze tour door mexico land.